به نقل از «فرارو»

از دست دادن حس بویایی و چشایی دیگر نشانه کرونا نیست

تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۷۵۷۵۲

یکی از نشانه‌های بارز در تشخیص کووید۱۹ در ابتدای همه‌گیریِ این بیماری از دست دادن حس بویایی و چشایی بود اما این عوارض در حال حاضر بسیار کمتر شایع است و فقط در تعداد کمی از مبتلایان به کووید در سال گذشته (۲۰۲۲) این نشانه‌ها گزارش شده است.   به گزارش ایسنا به نقل از «سی‌بی‌اس‌نیوز»، در این مطالعه تجزیه‌وتحلیل سوابق پزشکی افراد مبتلا به کووید۱۹ منتشر و این داده‌ها از موسسه ملی بهداشت آمریکا جمع‌آوری شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

  دکتر «ایوان ریتر»، مدیر پزشکی مرکز اختلالات بویایی و چشایی «وی‌سی‌یو» به سی‌بی‌اس‌نیوز گفت: پیش‌تر، مردم به این نکته واقف بودند که اگر سرما خورده‌اند و حس بویایی و چشایی خود را از دست داده‌اند، احتمالا به کووید۱۹ مبتلا شده‌اند اما در حال حاضر واقعا نمی‌توان این فاکتور را تایید کرد.   دکتر ریتر در مطالعه‌ای که سرپرستی آن را بر عهده داشت به بررسی و تحلیل شرایط بیماران مبتلا به کووید۱۹ پرداخت که حس بویایی و چشایی خود را از دست داده بودند.   در حالی که در اوایل همه‌گیری بیش از ۵۰ درصد افراد، از دست دادن حس بویایی و چشایی خود را گزارش داده بودند، این عوارض فقط در سه تا چهار درصد بیماران مبتلا به گونه جهش‌یافته امیکرون گزارش شده است.   پژوهش جدید نشان ‌می‌دهد که نشانه‌های ابتلا به کووید۱۹ طی زمان تغییر کرده است. با ظهور سویه‌های جدید ویروس و مصونیت‌های حاصل از تزریق واکسن و ابتلا به بیماری، سیستم دفاعی جدیدی در بدن افراد به چشم می‌خورد که در آغاز همه‌گیری وجود نداشت.   متخصصان در «یونیورسیتی کالج لندن» اعلام کردند که پس از شیوع سویه امیکرون، تعداد افرادی که پس از ابتلا به این ویروس از دست دادن حس بویایی و چشایی را در خود گزارش دادند، کاهش چشمگیری داشته است.   به گفته متخصصان، همچنین سویه‌های مسری‌تر امیکرون با افزایش سرفه و عطسه همراه بوده است. راهی برای درمان جدید دانشمندان به سرنخ‌های جدیدی دست‌ یافته‌اند که نشان می‌دهد چرا برخی بیماران پس از ابتلا به کووید۱۹ در ابتدای همه‌گیری، هنوز حس بویایی و چشایی خود را به دست نیاورده‌اند.   تیمی از متخصصان به سرپرستی دکتر «بردلی گلدشتاین» از دانشگاه «دوک» و دکتر «ساندیپ داتا» از دانشگاه «هاروارد»، سال گذشته گزارش دادند: یک نوع واکنش ایمنی در حال رشد، با وجود متلاشی شدن ویروس‌ها، همچنان سلول‌های عصبی بینی را هدف قرار می‌دهد.   در این مطالعه، داوطلبان نمونه‌ کوچکی از بافت را از بالای بینی‌شان خارج کرده و بلافاصله به آزمایشگاه تحویل دادند.   در مقایسه این بافت‌ها با نمونه‌های دیگر از بیمارانی که حس بویایی و چشایی خود را از دست نداده بودند، مشخص شد که نشانه‌هایی از التهاب مداوم ناشی از وجود سلول‌های «تی» (T) در سیستم ایمنی بدنشان وجود دارد.   گلدشتاین می‌گوید: این سلول‌های ایمنی همچنان به ایجاد سطحی از آسیب مداوم یا جلوگیری از ترمیم ادامه می‌دهند.   او تاکید کرد: چه کلیه باشد، چه قلب یا مغز، فکر می‌کنم نکته مشترکی وجود دارد که نشان می‌دهد سیستم ایمنی در آن دخیل است. بر این اساس، درمان باید به سمتی برود که بداند چه مناطقی از سلول، هدف دارویی محسوب می‌شود. ممکن است بازسازی و بازیابی سلول‌های عصبی، نیازمند تقویت‌ باشد. روش بویایی و تزریق در بینی در حال حاضر پزشکان با تعداد انگشت‌شماری از بیماران مواجه‌اند که همچنان به مشکلات بسیاری در حس بویایی و چشایی دچار هستند.   ریتر می‌گوید: بیماران مبتلا به کووید طولانی‌مدت، فراتر از تاثیر این بیماری بر کیفیت زندگی مانند بوییدن و چشیدن غذاهایی که زمانی خوش‌طعم بودند، با مشکلات جدی‌تری مواجه‌اند.   او می‌گوید: بینی، یکی از اعضای بدن است که به مثابه سیستم هشدار اولیه، بوی دود و بروز آتش، نشت گاز یا فاسد بودن غذا را اعلام می‌کند. بنابراین، از کار افتادن این حس چالش‌های بسیاری در پی دارد.   یکی از راه‌های متداول درمان، قرار دادن مداوم اعصاب بویایی آسیب‌دیده در معرض طیف گسترده‌ای از رایحه‌های مطبوع است.   یکی از درمان‌های دارویی، درمان استروئیدی است که به گفته ریتر، شواهد کمی مبنی بر اثربخشی آن شناسایی شده است.   ریتر می‌گوید، یکی از روش‌های امیدوارکننده، استفاده از فرمول‌های غلیظ پلاکت‌هایی است که از خون بیمار گرفته می‌شود که پس از تزریق یا وارد کردن آن به درون بینی بیمار، شاید بتوان بافت بینی را دوباره رشد داد.   البته ریتر معتقد است که این روش‌های درمانی چندان هم بی‌خطر نیستند.   به باور او حس بویایی بسیاری از بیماران با اندک مداخله پزشکان در طی زمان بهبود یافته است و فقط ۷.۵ درصد بیماران پس از سال‌ها، همچنان با مشکلات ناشی از این عارضه دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: کرونا علائم کووید 19 قیمت طلا و ارز قیمت موبایل دست دادن حس بویایی و چشایی حس بویایی و چشایی خود نشانه ها همه گیری

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۷۵۷۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ نشانه که می گوید باید کسی که دوستش دارید را ترک کنید

ترک کردن کسی که دوستش دارید، هرگز آسان نیست. اما گاهی اوقات، این کار برای سلامت عاطفی و رشد شخصی شما ضروری است.

به گزارش روزیاتو، به بررسی ۸ نشانه کلیدی می پردازیم که می گوید ممکن است لازم باشد کسی که دوستش دارید را ترک کنید. این کار تسلیم شدن نیست، بلکه حرکت رو به جلو است.

۱) منفی‌گرایی مداوم

عشق باید به شما کمک کند که رشد کنید. تجربه منفی گرایی مداوم در یک رابطه، نشانه روشنی است که چیزی باید تغییر کند. منفی‌گرایی مداوم ممکن است شامل مشاجره های مکرر، احساس خستگی یا کاهش عزت نفس شما باشد.

روابط نزدیک ما به طور ایده‌آل باید منشا حمایت، احساس مثبت و شادی باشند. اگر در عوض مدام در استرس هستید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که دوباره رابطه خود را ارزیابی کنید.

به یاد داشته باشید که این کار به معنای مقصر دانستن طرف مقابل نیست. بلکه شما باید تصمیم بگیرید که چه راهی برای سلامت عاطفی شما بهترین انتخاب است.

سخت است، اما گاهی اوقات رها کردن قدم شجاعانه ای است که باید برداشته شود.

۲) مسائل حل نشده

مشکلات در هر رابطه ای اجتناب‌ناپذیر هستند. اما نحوه برخورد ما با آنها مهم است.

مسائل حل‌نشده می توانند حتی در قوی ترین روابط شکاف ایجاد کنند. شاید بخواهید مسائل و مشکلات را نادیده بگیرید به این امید که خود به خود ناپدید شوند.

با این حال، مسائل حل نشده به مرور زمان منجر به رنجش و جدایی می شوند. آنها مانند یک سم آهسته عمل کرده و پیوند ما را ذره ذره از بین می برند؛ تا جایی که چیزی برای نجات نمانده باشد.

بنابراین، اگر در موقعیتی قرار گرفتید که در آن مسائل به جای رویارویی و حل و فصل کنار گذاشته می‌شوند، ممکن است نشانه‌ای از این باشد که زمان رها کردن آن رابطه فرا رسیده است.

این کار آسان نیست، اما سالم تر از حفظ رابطه ای پر از حرف های ناگفته و مسائل حل نشده است.

۳) در دسترس نبودن از لحاظ عاطفی

در دسترس بودن از نظر عاطفی، پیش‌نیاز هر رابطه سالم است. این به معنای پذیرا بودن احساسات شریک زندگی و همچنین ابراز احساسات خود است.

تحقیقات نشان داده که در دسترس نبودن از لحاظ عاطفی اغلب می تواند از تجربیات آسیب‌زا در گذشته یا مسائل عاطفی حل نشده ناشی شود.

اگر قادر به برقراری صمیمیت عاطفی با طرف مقابل نیستید، ممکن است نشانه‌ای از این باشد که او از نظر عاطفی در دسترس نیست. این موضوع می تواند در طول زمان به شدت برای شما خسته‌کننده باشد و منجر به احساس تنهایی و نارضایتی شود.

شناخت این نشانه بسیار مهم است. زیرا هیچ مقدار عشقی نمی تواند کمبود ارتباط عاطفی را جبران کند. به همین خاطر، گاهی اوقات رها کردن تنها گزینه پیش رو می شود.

۴) بی اعتمادی

اعتماد در هر رابطه ای حرف اول را می زند. در واقع اعتماد یک رشته نامرئی است که دو نفر را در کنار هم نگه می دارد، حتی زمانی که شرایط سخت باشد.

اما چه اتفاقی می‌افتد که آن نخ پاره شود؟

اگر دائماً به اعمال یا سخنان طرف مقابل شک می‌کنید یا او نشانه‌هایی از بی‌اعتمادی نسبت به شما نشان می‌دهد، ممکن است نشانه‌ای واضح از این باشد که چیزی در رابطه شما اشتباه است. هنگامی که اعتماد از دست می رود، بازسازی آن سخت است.

اصول روانشناسی بر اهمیت اعتماد در حفظ روابط سالم تاکید می کنند. بدون آن، سوءظن و ناامنی می تواند در رابطه رخنه کرده و زمینه ای برای درگیری و ناراحتی ایجاد کند.

گاهی اوقات، با وجود تلاش ما نمی توان اعتماد را دوباره به رابطه بازگرداند. در چنین مواردی، رها کردن و حرکت به جلو ممکن است سالم‌تر باشد.

۵) اهداف زندگی‌تان با هم هماهنگ نیستند

در مسیر عشق، دو نفر باید با هم به سوی رویاها و آرزوهای مشترک خود قدم بردارند.

اما اگر مسیرهای شما به جای همگرا شدن، واگرا شوند چه؟

اگر دائماً باید رویاهایتان را کنار بگذارید، یا اگر فرد مورد علاقه‌تان مایل نیست که آینده‌اش را با رویاهای شما هماهنگ کند، ممکن است وقت آن رسیده باشد که رابطه خود را دوباره ارزیابی کنید.

اصول روانشناسی بر اهمیت سازگاری در روابط طولانی‌مدت تاکید دارند. داشتن اهداف متفاوت می تواند منجر به رنجش، ناامیدی و احساس گیر افتادن در رابطه شود.

رشد در کنار یکدیگر در یک رابطه ضروری است، نه جدا از هم. گاهی اوقات، رها کردن تنها راه برای اطمینان از این است که هر دو نفر می توانند آزادانه راه خود را دنبال کنند.

۶) دیگر خوشحال نیستید

این مورد ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما اغلب نادیده گرفته می شود. شادی جوهره عشق و دلیل ایجاد پیوند ما با دیگران است.

غیرعادی نیست که خودمان را آنقدر درگیر پیچیدگی یک رابطه بیابیم که فراموش کنیم یک سوال ساده از خودمان بپرسیم: آیا من خوشحالم؟

اگر در رابطه خود دائماً ناراضی، مضطرب یا تحت استرس هستید، مجدداً رابطه‌تان را ارزیابی کنید. روابط ما باید شادی، آسایش و احساس تعلق به همراه داشته باشند.

سلامت عاطفی ما در درجه اول اهمیت قرار دارد. اشکالی ندارد که شادی خود را به جای رابطه ای که شما را بی انگیزه می کند، انتخاب کنید.

۷) همیشه برای توجیه رفتارهای طرف مقابل بهانه می آورید

آیا تا به حال متوجه شده اید که دائماً برای توجیه رفتارهای طرف مقابل بهانه می آورید؟

شاید همیشه اعمال و رفتارهای شریک زندگی خود را نه‌تنها برای دیگران، بلکه برای خودتان توجیه کنید.

اصول روانشناسی به ما هشدار می دهند که بهانه‌جویی مداوم می تواند نشانه انکار باشد. این کار راهی برای اجتناب از این واقعیت دردناک است که شما در یک رابطه سالم نیستید.

وقتی کسی را دوست دارید، می خواهید بهترین ویژگی ها و رفتارها را در او ببینید. اما باید به یاد داشته باشیم که عشق نباید ما را تا حدی کور کند که ارزش های خود را نادیده بگیریم.

اگر در موقعیتی قرار گرفتید که همیشه برای رفتار طرف مقابل بهانه می آورید، رها کردن رابطه اشکالی ندارد.

کانال عصر ایران در تلگرام